هركَس در مسجدها رفت و آمد كند يكى از هشت چيز را دريابد، برادرى خدا داده يا دانشى تازه يا آيه اى وظيفه بخش يا رحمتى كه بدان چشم داشته يا سخن نصيحتى كه او را از هلاكتى نجات ميدهد يا سخنى ميشنود كه او را براستى رهبرى ميكند يا گناهى را از ترس خدا يا از روى حيا وامينهد.
1. گناهانى كه نعمتها را دگرگون سازند تجاوز (بديگران) است،
2. گناهانى كه پشيمانى ببار آورند كشتن (و آدمكشى) است،
3. آن گناهانى كه بلاها نازل كند ستم است،
4. آنها كه پرده را بدرند شرابخواريست،
5. آنها كه روزى را نگهدارند (و در نتيجه كم شود) زنا است،
6. آنها كه در نابودى شتاب كنند قطع رحم است؛
7. آنها كه دعا را برگردانند و فضا را تيره و تار كنند نافرمانى و آزردن پدر و مادر است.
كافی (ط - الإسلامية)، ج2، ص: 448
ابوذر غفاری
روزی حضرت علی (علیه السلام) نزد اصحاب خود فرمودند:
من دلم خیلی بحال ابوذر غفاری می‌سوزد خدا رحمتش کند.
اصحاب پرسیدند چطور؟
حضرت علی (علیه السلام) فرمودند:
آن شبی که به دستور عثمان ماموران جهت بیعت گرفتن از ابوذر برای عثمان به خانه ی او رفتند چهار کیسه‌ی اشرفی به ابوذر دادند تا با عثمان بیعت کند.
ابوذر خشمگین شد و به مامورین فرمود:
شما دو توهین به من کردید;
اول آنکه فکر کردید من علی فروشم و آمدید من را بخرید'
و دوم بی انصاف‌ها آیا ارزش علی چهار کیسه اشرفی است؟ شما با این چهار کیسه اشرفی می‌خواهید من علی فروش شوم؟ تمام ثروت‌های دنیا را که جمع کنی با یک تار موی علی عوض نمی‌کنم. آنها را بیرون کرد و درب را محکم بست.
مولا گریه می‌کردند و می‌فرمودند:
به خدایی که جان علی در دست اوست قسم آن شبی که ابوذر درب خانه را به روی سربازان عثمانی محکم بست سه شبانه روز بود او و خانواده‌اش هیچ نخورده بودند.
امام محمد باقر (عليه السلام) می فرمایند :
همانا خداوند متعال، براي حضرت شعيب (عليه السلام) وحي فرستاد:
من از قوم تو يكصد هزار نفر را عذاب و هلاك مي نمايم كه شصت هزار نفر ايشان، اشرار و چهل هزار نفر ديگرشان از خوبان و عبادت كنندگان خواهند بود.
حضرت شعيب ((عليه السلام) سؤال نمود:
اشرار كه مستحقّ عذاب هستند ولی خوبان را چرا عذاب مي نمائي؟ خداوند وحی نمود: به جهت آن كه اين افراد، نسبت به گناهكاران (دروغگو ،عوامفریب ، بی تقوا) بی تفاوت بوده و با ايشان سازش می كردند.
إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحي إلي شُعَيْب النَّبي - صلي الله عليه وآله وسلم - : إنّي مُعَذِّبٌ مِنْ قَوْمِكَ مِائَةَ ألْف، أرْبَعينَ ألْفاً مِنْ شِرارِهِمْ وَ سِتّينَ ألْفاً من خِيارِهِمْ. فقال: يارَبِّ هؤُلاءِ الاْشْرار فَما بالُ الاْخْيار؟ فَأوحي اللهُ إلَيْهِ: إنَّهُمْ داهَنُوا أهْلَ الْمَعاصي وَ لَمْ يَغْضِبُوا لِغَضَبي.
ما تا تمام حیثیت خودمان را نفهمیم، نفهمیم که چی بودیم، ما در تاریخ چه بوده و چه هستیم، چه داریم، تا اینها را نفهمیم استقلال نمی توانیم پیدا بکنیم. تا فکرشما مستقل نباشد، کشور شما مستقل نمی شود. باید تصفیه بشود. این مغزهای پوسیده که عاشق آمریکا هستند و عاشق غرب هستند، باید تصفیه بشود.
راز اصلی این است: دنبال تکلیف باشیم، دنبال کسب رضای الهی باشیم. اگر با نگاه تاجرانه به زندگی نگاه کنیم، باز نتیجه همین است. بنده سالهای پیش مکرر میگفتم که شهادت در راه خدا، مرگِ تاجرانه است؛ یعنی مرگِ سودمحور است.
.....
عین همین قضیه در مورد تلاشهای دنیائی ماست. اگر ما از پول بگذریم، از تمتعات و هوسهای بی مورد و حرام بگذریم، کار تاجرانه کرده‌ایم و سود برده‌ایم؛ چون خدای متعال به خاطر این گذشت، آنچنان پاداشی به ما خواهد داد که همه‌ی آنچه که ممکن بود در این تمتعات به دست بیاوریم، در مقابل آن، صفر و زیر صفر است؛ هیچ است. کار برای خدا اینجوری است. به نظر من این، اساس قضایای ماست. 1391/03/24
تاریخ شهادت : 1395/02/16| محل شهادت : خانطومان - سوریه
بخشی از وصیت نامه:
من نمی‌خواهم که عمرم بی‌ثمر باشد و مرگم یک مرگ عادی، مرگی می‌خواهم که در راه اسلام و ایران اسلامی باشد ...
شهید مدافع حرم شهید حجت اصغری شربیانی
در فرازی از وصیت نامه شهید مدافع حرم شهید حجت اصغری شربیانی دوست آمده است: «شمایی که می‌گویید جنگیدن در کشوری دیگر کار اشتباهیست بدانید امام حسین(ع) در مدینه زندگی می کرد ولی در عراق و کربلا به شهادت رسید.»
شهید قاسم رجبی‌مهدی‌آبادی
شهید قاسم رجبی‌مهدی‌آبادی
تاریخ شهادت : بیست و چهارم خرداد 1367 در شیخ‌محمد عراق
بخشی از وصیت نامه:
مسأله ما مسأله حضرت مسلم در کوفه است و اینکه چگونه مردم کوفه با نماینده امام حسین(ع) رفتار کردند و چگونه او را تنها گذاشتند. باید سرنوشت حضرت مسلم(ع) براى ما ملت ایران تجربه شده باشد و این برنامه تکرار نشود.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید